Bij de aankoop van een tweedehands wagen kunnen soms na enige tijd verborgen gebreken opduiken. Zijn deze dan te vergoeden door de verkoper of moet je deze zelf dragen? Hieronder wordt een case toegelicht bij een gebrek aan een tweedehands wagen.
1.
Op 20 februari 2021 werd bij de firma X een tweedehands bestelwagen Fiat Talento aangekocht voor een totaalprijs van 13.500,00 euro onder de bijzondere regeling van belastingheffing over de winstmarge.
Het voertuig werd duidelijk aangekocht als particulier/consument: er werd geen ondernemings- en/of BTW-nummer opgenomen, noch is deze blijkens het KBO-register überhaupt voorhanden.
Er werd in het bijzonder een garantie van één jaar of 10.000 km bedongen, hetgeen evenzeer blijkt op basis van de Algemene Voorwaarden: “Eén jaar wettelijk waarborg op de motor en versnellingsbak van het voertuig.” (artikel 7 AV)
Echter, artikel 14 AV beperkt deze garantie als volgt: “6 maanden waarborg op lichte vracht wagens (sic)”
2.
Enkele maanden na de aankoop doen er zich problemen met het voertuig voor, ingevolge waarvan op 28/10/2021 een berekening werd opgesteld voor o.m. ‘motor’, ‘oliefilter’, ‘versnellingsbakolie’ en ‘werkuren’ ten belope van 4.482,58 euro incl. BTW.
Het is onduidelijk wanneer de problemen zich voordeden en wanneer de garantie precies werd aangesproken.
3.
De voorliggende koop-verkoopovereenkomst werd gesloten tussen een professionele verkoper en een consument.
In dergelijke verhouding is de verkoper gehouden tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak, die deze ongeschikt maken tot het gebruik waartoe men ze bestemt, of die dit gebruik zodanig verminderen dat de koper, indien hij de gebreken gekend had, de zaak niet of slechts voor een mindere prijs zou hebben gekocht.
De verkoper is vervolgens aansprakelijk voor elk gebrek aan overeenstemming dat bestaat bij de levering en dat zich manifesteert binnen twee jaar na deze levering.
Voor tweedehandsgoederen kunnen de verkoper en de consument een kortere termijn dan twee jaar overeenkomen zonder dat die termijn echter korter mag zijn dan één jaar. (art. 1649quater Oud BW)
Met andere woorden: de bepaling van artikel 14 AV houdende een garantie van slechts zes maanden voor “lichte vracht wagens” is niet toepasbaar op een consument.
De verkoper dient dan ook ten deze te vrijwaren voor de motorschade.
Heb je nog een vraag? Laat het ons weten!
Bron: Myintolaw
